لوموند۲۴ نوامبر ۲۰۲۴
جمعی از روشنفکران، فعالان حقوق بشر و حقوق زنان، و مقامات منتخب، از جمله الیزابت بدینتر، اینگرید بتانکور و لارنس توبیانا، از رفتار تحمیل شده به وسیله رژیم ایران علیه مریم اکبری منفرد، مخالف [سیاسی] که به تازگی به یکی از بدترین زندان های این کشور منتقل شده است خشمگین هستند
ما از سرنوشتی که جمهوری اسلامی ایران برای زندانیان سیاسی این کشور به ویژه زنان و به طور خاص مریم اکبری منفرد، یکی از قدیمی ترین زندانیان ایران در نظر گرفته است، خشمگین هستیم.
ما از فرانسه و [سایر] کشورهای اروپایی می خواهیم تا خواستار آزادی فوری او شوند.
این مادر سه دختر، مدت پانزده سال است که در مخوف ترین زندان های ایران دوران محکومیت خود را می گذراند و به نماد شجاعت تبدیل شده است.
این زندانی از سال ۲۰۰۹، مدت‌ها در سلول انفرادی تحت اتهام واهی «محاربه» یا «دشمنی با خدا» پس از یک دادگاه ساختگی 15 دقیقه‌ای، به سر برده است.
او در ۲۲ اکتبر به زندان قرچک یکی از بدترین زندان های زنان منتقل شده است. تنها جرم او ارتباط خانوادگی با مخالفان رژیم است. او در ابتدا به ده سال زندان محکوم شد. او باید در سال ۲۰۱۹آزاد می شد.
اما حکم او به دلیل "توهین به رهبران" پنج سال دیگر تمدید شد.
او در سال ۲۰۱۶ جرأت کرد در مورد اعدام‌های غیرقانونی برادران و خواهرش به دادستان تهران شکایت کند: علیرضا در سال ۱۹۸۱ در زیر شکنجه کشته شد، غلامرضا در سال ۱۹۸۵ اعدام شد، عبدالرضا و خواهرش رقیه در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در ۱۹۸۸ که بیشتر آنها از فعالان و مبارزان مجاهدین خلق (سازمان مجاهدین خلق ایران) بودند، اعدام شدند.
عدالت برای زندگی به سرقت رفته من
پروفسور جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران، در گزارش ماه ژوئیه ۲۰۲۴ خود، این کشتار سال ۱۹۸۸ را نسل کشی و جنایت علیه بشریت توصیف کرد و خواستار آغاز تحقیقات مستقل بین المللی شد.
در سال ۲۰۱۸ مریم از زندان اوین نوشت:
جمهوری اسلامی برای ایران چیزی جز مرگ، غارت و خونریزی به ارمغان نیاورده است.
با سر بلندی و در حالی که قلبم شعله ور و از لذت زندگی لبریز می شود، من همچنان خواستار عدالت برای زندگی به سرقت رفته ام، برای فرزندانم که از مادرشان محروم شده اند و برای همه مردم بی گناهی که شما زندگی آنها را به هم زدید، هستم.
او در سال های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ در نامه هایی کشتار تظاهرکنندگان را محکوم کرد.
در ماه مارس ۲۰۲۱ عفو بین الملل انتقال او در شرایط غیرانسانی به یک زندان دورافتاده در سمنان و به دور از خانواده اش را محکوم می کند.
مصادره اموال او
https://www.lemonde.fr/idees/article/2024/11/24/nous-demandons-la-liberation-immediate-de-maryam-akbari-monfared-et-de-tous-les-prisonniers-d-opinion-en-republique-islamique-d-iran_6411643_3232.html
« Nous demandons la libération immédiate de Maryam Akbari Monfared et de tous les prisonniers d’opinion en République islamique d’Iran »
Un collectif d’intellectuelles, de militantes des droits humains et des droits des femmes, et d’élues, parmi lesquelles Elisabeth Badinter, Ingrid Betancourt ou Laurence Tubiana, s’indigne du traitement qu’impose l’Iran à l’opposante Maryam Akbari Monfared, qui vient d’être transférée dans une des pires prisons de ce pays.
Publié aujourd’hui à 10h30, modifié à 14h35 Temps deLecture 3 min.
Offrir l’article
Nous sommes révoltés par le sort que la République islamique d’Iran réserve à ses prisonniers politiques, en particulier les femmes, et notamment Maryam Akbari Monfared, l’une des plus anciennes détenues d’Iran. Nous appelons la France et les Etats européens à exiger sa libération immédiate. Depuis quinze ans, cette mère de trois filles purge une peine dans les prisons les plus sinistres d’Iran, devenant un symbole de courage.
Emprisonnée depuis 2009, maintenue longtemps en isolement sous l’accusation fallacieuse de « moharebeh » ou « inimitié à l’égard de Dieu », suite à un simulacre de procès de quinze minutes, elle a été transférée à Qarchak le 22 octobre, l’une des pires prisons pour femmes. Son seul crime est ses liens familiaux avec des opposants au régime.
Condamnée initialement à dix ans de prison, elle aurait dû être libérée en 2019. Mais sa peine a été prolongée de cinq ans supplémentaires pour « outrage aux dirigeants ». Elle avait osé déposer en 2016 une plainte auprès du procureur de Téhéran à propos des exécutions extrajudiciaires de ses frères et sœur : Alireza torturé à mort en 1981, Gholamreza exécuté en 1985, Abdolreza ainsi que sa sœur Roghiyeh, exécutés lors du massacre de 1988, où 30 000 prisonniers politiques, pour la plupart militants des Moudjahidin du peuple (OMPI), ont été exécutés.
« Justice pour ma vie volée »
Dans son rapport de juillet 2024, le rapporteur spécial de l’ONU sur la situation des droits de l’homme en Iran, le professeur Javaid Rehman, a qualifié ce massacre de 1988 de génocide et de crime contre l’humanité, et réclamé l’ouverture d’une enquête internationale indépendante.
Depuis la prison d’Evin, en 2018, Maryam écrivait : « La République islamique n’a apporté à l’Iran que la mort, le pillage et le sang versé. La tête haute et alors que mon cœur s’enflamme et déborde d’une joie de vivre, je continue de réclamer la justice pour ma vie volée, pour celle de mes enfants privés de leur mère et pour tous les innocents dont vous avez brisé la vie. »
En 2019 et 2021, elle dénonçait dans des lettres les assassinats de manifestants. Amnesty International condamne son transfert, en mars 2021, dans des conditions inhumaines dans une prison reculée à Semnan, loin de sa famille.
Confiscation de ses biens
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر