برنامه الذاکره السیاسیه مصاحبه با شیخ جابر رجبی مشاور سابق احمدی نژاد-قسمت دوم

برنامه الذاکره السیاسیه مصاحبه با شیخ جابر رجبی مشاور سابق احمدی نژاد-قسمت دوم

تلویزیون العربیه ۲۴/۶/۱۴۰۳   

برنامه الذاکره السیاسیه مصاحبه با شیخ جابر رجبی مشاور سابق احمدی نژاد-قسمت دوم 

مجری: 

قسمت دوم سلسله گفتگوها با شیخ جابر رجبی مشاور رئیس جمهور پیشین ایران محمود احمدی نژاد و هماهنگ کننده روابط با گروههای شبه نظامی وابسته به ایران در عراق.  

امروز در رابطه با یمن و روابط رژیم ایران با حوثی ها شروع می کنیم. 

شیخ جابر رجبی: 

روابط حوثی ها با رژیم به زمان خمینی بر میگردد. آنموقع رهبر حوثی ها برادر بزرگتر عبدالمالک به ایران رفت و با خمینی دیدار کرد. ایرانی ها توجه زیادی نسبت به آنها نشان نمی دادند. اول این که حوثی ها از طایفه زیدیه هستند و به دوازده امامی معتقد نیستند. ولی در طی 15 سال اخیر این رویکرد عوض شده و ایران روابطی با آنها برقرار کرده است. قبلا برخی مراجع شیعی مثل ناصر مکارم شیرازی روابط و حتی ازدواج با طایفه زیدیه را ممنوع کرده و آنها را مثل اسماعیلیه و علویه، منحرف می دانستند. رژیم ایران پس از بهبود روابط با حوثی ها، از مراجع قم خواست که فتواهای خودشان در رابطه با زیدی ها را تغییر بدهند و به نزدیکی بین مذاهب مختلف شیعی دعوت کردند. 

در سال 2012 و 2013 و بطور خاص بعد از حوادث سوریه، ایران به مربع جدیدی وارد شد و به این فکر کردند که خیلی از کشورهای اسلامی روابطشان با جهان خوب است. درآمد و پیشرفت دارند و همزمان ایران با مشکلات زیادی مواجه شد. موضوع هسته ای، مشکلات داخلی، تحریم ها، به این فکر کردند که اگر این وضعیت سه یا پنج سال ادامه پیدا کند و این کشورها پیشرفت کنند و ایران در محاصره باشد، شکاف اقتصادی خیلی بیشتر خواهد شد. دنبال این کار بودند که این وضعیت در رابطه با ایران را متوقف کنند. حتی شروع کردند آن چیزی که بهار عربی بود را در کشورهای عربی باستثنای سوریه تقویت کنند. قبل از حوادث سوریه در 2011 روابط ایران با اخوان المسلمین خیلی خوب بود. در این نقطه ایران فهمید که در این کشورها ایران به بسیج نیاز دارد. همزمان حوثی ها طلبه هایی را به حوزه قم و دانشگاه المصطفی فرستادند. همزمان با این حوادث قاسم سلیمانی در چارچوب پروژه هلال شیعی که درست آن کمربند (حزام) شیعی است اقدامات گسترده ای را شروع کردند. این یک پروژه واقعی با طرح و نقشه مشخص بود. در دو سال آخر احمدی نژاد، قاسم سلیمانی این طرح را با جزئیات به احمدی نژاد پیشنهاد کرد. در این طرح خیلی از شیعه ها و حتی خیلی از سنی ها و خیلی از مسیحی ها زیر پرجم ایران قرار می گرفتند. نام گذاری کمربند شیعی بدلیل این بود که مانند یک کمربند بتواند اطراف ایران را از جمله در زمین و دریا حفاظت کند. در رابطه با حوثی ها حسن نصرالله برای اولین بار وارد شد و گفت نیاز است که با آنها رابطه برقرار شود و تقویت شوند و حتی یک حزب لبنانی را برای تقویت آنها بکار گرفتند. از این جا بود که ایران مستقیم وارد شد و اقدامات بعدی را شروع کردند. پس از این که حزب الله آموزشهایی را با حوثی ها شروع کرد ایران برخی افسرانش را به یمن فرستاد. 

ایران از وضعیت خودش و پیشرفت سایر کشورها نگران بود و این عامل اصلی برای پیدا کردن راه نفوذ در این کشورها بود و عراق هم از یکی از این کشورها بود. ایران نمی خواهد از جمهوری اسلامی بودنش و از کارهای هسته ای اش کوتاه بیاید ولی همین الآن می بیند که سایر کشورها حتی چین و روسیه از ایران بهره می برند و ایران با جایگاهی که برای خودش قائل است به منافعی که میخواهد نمی رسد و بقیه جلوتر هستند. ولی مهم ترین مسأله برایش پروژه امنیتی است به این ترتیب که می بیند اگر کشورهای منطقه وارد یک توافق امنیتی بشوند و ایران بخشی از آنها نباشد ضرر خواهند کرد بنابراین اولویت اولش برای این گسترش موضوع امنیتی است و می خواهد ابتکار عمل امنیتی در منطقه را بدست بگیرد. بعد از 7 اکتبر توافقات زیادی در منطقه بین کشورها شکل گرفته است و همزمان در این سالها ایران با تظاهرات زیادی در داخل مواجه شده است. این تحولات در منطقه و این وضعیت داخلی در ایران بخصوص در سه چهار سال اخیر این نگرانی را در درون رژیم ایران بوجود آورده است که شکاف و عقب گرد اقتصادی باعث سقوط این رژیم خواهد شد. 

در بیرون ایران گروههای طرفدار ایران سه دسته هستند. 

یک دسته همپیمانان رژیم مثل حماس که البته ایران آنها را تأسیس نکرده و نقشی در بوجود‌ آمدن اولیه آنها نداشته است. 

دسته دیگر مثلا عصائب حق که علیه آمریکا عملیات کردند و اول هم ایران موافق عملیات آنها علیه عراق نبود. 

دسته سوم گروههایی هستند که در سازماندهی عملی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هستند. مثلا لشگر چهارم سپاه پاسداران یا لشگر حزب الله سپاه پاسداران یا لشکر نجباء (عراق) سپاه پاسداران. این ها جزئی از سپاه هستند نه این که جاسوس ایران هستند بلکه در سازمان و اداره کار آنها هستند با آنها زندگی و کار می کنند و به آنها شهروندی ایرانی داده شده است. این قدر نزدیک هستند که خیلی از آنها با خانواده های پاسداران ازدواج کرده اند. این ها با آزادی تحرک و امکانات زیاد در سوریه هم هستند که مستقیم به سپاه پاسداران انقلاب وصل هستند و تمامی این ها با بیش از 15 نوع نامگذاری های محلی مختلف ولی بطور واقعی همه جزئی از ارگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هستند. مثلا با نام قدس یا جهادی یا فلسطینی یا حوثی ها و .... مسئولین این ها بخصوص مسئولین اقتصادی آنها در تمامی جزئیات تصمیم گیریهایشان باید با ایران چک شوند. 

در این رابطه حوثی ها وضعیت ویژه ای دارند. در یمن حتی برای اداره امور داخلی خودشان کارشناسانی از ایران میروند و این امور را کنترل میکنند هر تصمیمی توسط حوثی ها باید یک بار از ایران عبور کند. 

بعد از سال 2014 ایران شروع به تقویت حوثی ها کرد ولی متوجه شد که در رابطه با حوثی ها بیش از یک بازوی نظامی باید کار کند و نیاز است که همه امور آنها را از نزدیک اداره کند و نفرات زیادی را به یمن فرستاد و بعنوان مثال مسئول سابق پلیس ایران سرتیپ پاسدار بنام احمدی مقدم را به یمن فرستاد که امنیت داخلی یمن را اداره کند. 

حتی در مسائل اداره داخلی امور اقتصادی و تجارت داخلی، موضوع مشورت دادن نیست مسأله مدیریت داخلی اقتصاد است.  

در سوریه ایران بطور واقعی مستشار دارد مثلا وزارت کشاورزی مشورت ارائه میدهد ولی در یمن موضوع مدیریت امور روزانه است. 

ایران به حوثی ها اعتماد زیادی ندارد به همین خاطر افسرانی را برای اداره امور آنها به یمن می فرستد. مثلا بالاترین فرمانده نظامی میدانی یوسف (عبدالرضا) شهلائی بیش از ده سال است که در یمن زندگی می کند و امور حوثی ها و مثلا بندر حدیده را اداره میکند. و الآن ایرانی ها کنترل بندر حدیده را بعهده دارند. در یمن حزب الله لبنان فقط مجموعه های نظامی را اداره می کند. امور نظامی در یمن به حزب الله سپرده شده است. در فرودگاه صنعاء یک منطقه دارای استحکامات هست که خاص حزب الله است و حتی حوثی های یمنی نمی توانند به آن وارد شوند. آنها در یک قرارگاه در نزدیکی فرودگاه صنعاء مستقر شده هستند و اخیرا که وضع در سوریه و لبنان برای حزب الله مشکل شد بیشتر از این موقعیت استفاده می کنند. حزب الله فقط بخاطر حوثی ها آن جا نیستند بلکه تلاش می کنند که روابطشان با کل کشور یمن را گسترش بدهند. بر اساس اطلاعاتی که من اخیرا بدست آورده ام ایران و حزب الله شروع کرده است با عشائر یمن روابط جدیدی برقرار کند. این کار را حتی در مناطقی خارج از مناطق تحت حاکمیت حوثی ها با عشایر منطقه گسترش داده اند. 

شیخ جابر رجبی: 

ایران بر اساس نوع واکنش حوثی ها برای آنها سلاح و تجهیزات می فرستد. ایرانی ها برای این موارد متناسب با وضعیت پول می گیرند. سپاه پاسداران با تجار یمنی برای این موارد روابط گسترده ای دارد. از نظر حوثی ها ایران در تنگه هرمز پیشرفت زیادی داشته است و به همین دلیل حوثی ها تلاش می کنند در باب المندب هم چنین وضعیتی مشابه ایران در تنگه هرمز برای خودشان بوجود بیاورند و این مسأله باعث قاچاق هرچه بیشتر سلاح متناسب با عملیات می شود.  

مجری: 

آیا سپاه پاسداران تلاش می کند که عملا هدایت حوثی ها را بلحاظ نظامی هم بدست بگیرد؟ 

شیخ جابر رجبی: 

بعد از قاسم سلیمانی حوادث زیادی برای سپاه بوجود آمد. اختلافها از داخل سپاه شروع شد و سپس تا همه گروههای مسلح وابسته به رژیم در کشورهای منطقه گسترش پیدا کرد. مثلا گردانهای حزب الله که همان سپاه پاسداران است با یگان 400 یا حاجی فلانی یا با محمود حسینی ارتباط داشت. در شرائط جدید و بالا گرفتن این اختلافات برخی از این گروهها که بلحاظ سازماندهی به سپاه وصل هستند و با آن همپیمان هستند، اوامر سپاه را اجراء‌ نمی کنند. مثلا بعد از مشکلاتی که برای گردانهای حزب الله در عراق پیش آمد و تعدادی از آنها دستگیر شدند ایران از سایر گروههای عراقی خواست که پایگاههای آمریکا را مورد حمله قرار دهند آنها این را رد کردند و گفتند الآن دولت عراق در حال مذاکره با آمریکا است و ما این کار را نمی کنیم. حتی جریان چارچوب هماهنگی وابسته به ایران تهدید کرد که برای انتخابات زودرس اقدام میکند. الآن عراق در این رابطه مهم شده است و ایران میخواهد که در اختلاف با آمریکا از گروههای عراقی استفاده کند ولی برخی از این گروهها اوامر ایران را اجراء نمی کنند.  

حتی در رابطه با حماس اطلاعاتی بصورت غیر مستقیم به من رسیده است که در جریان انتخاب جایگزین اسماعیل هنیه، اختلاف زیادی بین طرف ایرانی و حماس بوجود آمد و ایران در ترس از خالد مشعل از حماس خواست که یحیی سنوار را بعنوان جایگزین اعلام کنند و ایران تهدید کرد که اگر این کار را نکنید کمکهای ما به شما قطع می شود.  

به صراحت بگویم علت این کار این است که ایران از خالد مشعل می ترسد. بخصوص برای سالهای‌ آینده و بعد از 7 اکتبر می ترسد. ایران در موضوع حماس با ترکیه رقابت جدی و بزرگی دارد و از نزدیک شدن حماس به ترکیه در آینده بشدت می ترسد. 

بعد از حوادث 7 اکتبر یک نشست در ایران در محلی در شمال ایران در بندر انزلی برگزار شد و در این نشست افرادی از حماس و افرادی از حوثی ها حضور داشتند و آنجا حماس را مجبور کردند که بیاینه ای صادر کند و از حوثی ها تشکر کنند. حتی در سوریه دولت سوریه نمی خواست در جنگ حماس وارد شود ولی با فشار ایران روی برخی گروههای سوری آنها تحت عنوان امدادگر در جنگ به نفع حماس وارد شدند. آنها قبول نکردند که بعنوان جنگ وارد شوند ولی بعنوان امدادگر وارد شدند و کمک کردند. 

مجری: 

آیا ورود حوثی ها در حمایت از فلسطین با این تشویق از طرف ایران که مسأله فلسطین است و جهان عرب و جهان اسلام است و به نفع شما است که در این جنگ وارد شوید،‌ همراه بود؟ این که بلحاظ سیاسی در منطقه و جهان و در داخل برای شما خوب است.  

شیخ جابر رجبی: 

واقعیت این است که مسأله اصلی تجارت است. برخی از تجار می گویند که این کار را انجام بدهید تا ما نیز بتوانیم منافع خودمان را داشته باشیم. مثلا می گویند که یک کشتی یا یک شرکت از این محل عبور کند و پولی هم به ما برسد. یعنی این که مسئولین حوثی ها از کشتی ها مبالغی را طلب می کنند تا در دریا هدف قرار نگیرند و اگر چنین پولی را ندادند مورد هدف قرار می گیرند. من اطلاعات دقیق دارم که با این شیوه ملیونها دلار بدست می آورند و شما می توانید در گوگل ببینید که روزانه با همین شیوه دهها کشتی به اسرائیل می رسند. بخشی از کشتی ها این پول را میدهند و مستقیم از باب المندب به اسرائیل می رسند و برخی هم پول نمی دهند و نمی رسند. در حوثی ها برخی افراد مثلا فردی بنام بخیطی خیلی زیاد در تصمیم گیریها کنترل دارد. 

مجری: 

در برنامه آینده ‌ از اختلاف در سپاه پاسداران از جمله در رابطه با اتمی و نفوذ در سپاه پاسداران و این که بر اساس گفته شیخ جابر، دو نفر بعنوان این که با اسماعیل هنیه کار دارند وارد ساختمان او شدند و 35 دقیقه بعد هم یک پهباد محل را چک کرد که حتما اسماعیل هنیه کشته شده باشد صحبت می کنیم. ساعت 2230 جمعه.

 

 

اشتراک: